nangingitim na ang mga daliring nakahawak sa panulat
ng kahapon,
at sa bawat pagbuo ng mga salitang dinudugtong
dugtong,
ay mababasa ang mga panaginip na syang pilit na
inaalala.
mga alaalang minsang nagbigay kulay sa kanyang mga
umaga, hapon at gabi,
hanggang sa ang mundo nya'y tuluyang nalunod sa
mga ngiting di kayang ikubli.
at ito ang mga laman ng bawat pahina sa kanyang
libro,
na syang isinusulat habang tumutulo ang kanyang mga
luha,
sapagkat ang mga alaalang ito ang tanging bumubuhay
sa kanya,
habang ang puso nya'y dinudurog na ng iyong paglisan.

-eamarifosque 061213-